Monthly Archives: March 2012

On the cover of the Filmkrant

Vandaag kwam ik bij het opruimen een CD tegen. Een CD met foto’s.
En het leuke van een CD met foto’s is dat, als je ‘m opent, er zich een stripverhaal ontvouwt.

Dit verhaal begint met de tekst

Datum: zaterdag 17 januari 2009
Tijd: vroeg in de avond
Plaats: Doelenplein, Rotterdam centrum
Temperatuur: koud, fukking koud





Inmiddels is de spanning natuurlijk behoorlijk opgelopen.
De oplettende lezer heeft al verschillende keren kreten geslaakt als ‘OMG!’ en ‘WTF?’.

Vlug wordt de virtueel-denkbeeldige pagina omgeslagen voor de onvermijdelijke apotheose…

Kreten van plezier, herkenning en schrik vullen de lucht.
Elke vrouw, en menig man, verexcuseert zich om in volledige privacy even ‘tot zichzelf te komen’.
En dan, als de lezer juist met een laatste zucht en rilling het stripverhaal opzij heeft gelegd om, starend naar de televisie, de zenuwen weer tot rust te laten komen…

De kers op de appelmoes.

Inderdaad, mijn 15 minuten roem bevonden zich op de voorkant van de Filmkrant van februari 2009.

Fotografie: Angelique van Woerkom
Publicatie: de Filmkrant
TV-beelden: acteur/producer/schrijver Steve Schirripa bij VPRO Cinema

 

Pesto-mosterd-dressing

Een stevige dressing voor een stevige salade.

Nodig:

  • 1 deel pesto
  • 1 deel pittige (grove) mosterd
  • 2 delen extra vierge olijfolie
  • 3 delen balsamico azijn
  • een klein scheutje madeira
  • een handje sesamzaad

Alles door elkaar roeren, even laten staan, en dan over de salade. En dan denk ik niet aan een salade van alleen sla, komkommer en tomaat, maar ook ei, kaas, en misschien ook nog wel gebakken spek of kip. Je zou zelfs kunnen gaan voor een hele maaltijdsalade, met spek EN kip, en een flinke schep gekookte pasta of aardappel, en stukjes asperge, en blokjes ham, en …, en … Nou ja, laat je gaan…

Smakelijk!

Hare majesteits koets

Oké, een beetje decadent is het misschien wel…
Ik heb vandaag een auto gekocht voor m’n hond.

Goed, het zit zo.
Achterop de motor wilde ze sowieso al niet; bovendien konden we nooit een helm vinden die bij de kleur van haar haar past. En nu wordt ze ook te oud voor het openbaar vervoer; ze is al 3 keer bijna tussen trein en perron gegleden omdat ze de sprong niet haalde, en in de bus of de tram klimmen lukt ook niet meer.

En juist omdat ze zo oud is, wil ik graag nog een beetje leuke dingen met haar doen zolang dat nog kan – strand, bos, misschien zelfs nog even op vakantie van de zomer. Dus vandaar, een auto voor de hond. En misschien mag ik ‘m dan ook af en toe lenen.

(En het meest bizarre van dit verhaal: deze auto heeft nog minder gekost dan mijn GPS-apparaat… Als je een beetje zoekt, kun je heel leuk leven van weinig geld.)

(Ik ben benieuwd wanneer ik m’n eigen achterwiel voorbij zie komen, ofzo… 😉 )

Broodje ham/kaas/kip

‘t Hoeft niet altijd moeilijk…

Nodig:

  • bruin broodje
  • mayonaise (tube)
  • pesto
  • (york)ham
  • (oude) kaas
  • kipfilet (met tuinkruiden)
  • rucola
  • komkommer

Meng 2 theelepels mayonaise met 1 theelepel pesto.
Snijd het broodje door en besmeer beide helften met de pesto-mayo.
Plak ham, plak kaas, pluk rucola, paar dunne plakjes komkommer (rasp/kaasschaaf), plak kipfilet.

Smakelijk!

Kliekjes-pasta

Nou ja, het waren niet echt kliekjes, maar daar leek het wel een beetje op.
Ik had vandaag geen zin om boodschappen te doen, dus ik heb wat dingen bij elkaar gescharreld uit koelkast, kast en diepvries.

Nodig:

  • 250 gram sperzieboontjes
  • 2 speklapjes, in stukjes
  • een flinke eetlepel grove, milde mosterd
  • een theelepel knoflookpasta
  • 1 ui, gesnipperd
  • Fairtrade Zeezout Mix Groene Kruiden
  • een flesje kookroom
  • fusilli (of andere pasta)

Doe een beetje olie in een wok, en bak daarin de stukjes speklap. Voeg, als het vlees is dichtgeschroeid, naar smaak Zeezout Mix toe. Bak dit even, en roer er dan een lepel mosterd door. Laat het geheel zachtjes pruttelen tot het vlees gaar is. Doe, als het vlees bijna gaar is, de ui en de knoflook erbij.

Kook ondertussen de boontjes gaar maar stevig, en de pasta al dente.

Schep, als de boontjes en het vlees gaar zijn, de boontjes bij het vlees, en roerbak dit kort. Giet dan het flesje room erbij (nou ja… wel de room, maar niet het flesje), en laat het geheel 5-10 minuten pruttelen. Schep de pasta erbij, en laat alles nog een paar minuten doorwarmen.

Smakelijk!

Parmezaanse kip

Ik heb eerlijk gezegd geen idee of ze dit recept in Parma ook al ontdekt hebben, maar dat kan haast niet anders. En als dat niet zo is, mogen ze me bedanken dat ik het uitgevonden heb… 😉

Het is een beetje een klieder-recept, maar erg de moeite waard als het klaar is.

Nodig:

  • 2 kipfilets
  • 1 potje pesto
  • 4 à 5 eetlepels citroensap
  • 3 à 4 teentjes knoflook (geperst)
  • zwarte peper (vers gemalen)
  • parmaham
  • geraspte parmezaanse kaas

Leg de kipfilets plat neer, en snijd ze zo in, dat je ze open kunt slaan en er iets tussen kunt leggen.

Meng in een afsluitbare schaal de pesto, het citroensap, de knoflook, en peper naar smaak. Leg dan de kipfilet erin, en zorg dat deze aan alle kanten in de marinade ligt (ook erin). Doe een deksel op de schaal, en zet dit een paar uur in de koelkast.

Verwarm, als het tijd is om te gaan koken, de oven voor op 180 graden. Klap de kipfilets open, en strooi er wat parmezaanse kaas in. Wikkel dan de parmaham om de kipfilets, en leg ze in een ovenvaste schaal. Schep de achtergebleven marinade eroverheen, en leg daaroverheen eventueel overgebleven plakjes parmaham.
Zet dit 3 kwartier in de oven. Schep af en toe even de marinade over het vlees.

Smakelijk!

Te voet op Hoek van Holland

Een paar jaar geleden had ik mijn eigen kunstprojectje: Te Voet.

Nou ja, kunstproject…
Het begon niet als kunstproject. En eigenlijk weet ik niet of het uiteindelijk een kunstproject is geworden. Maar voor mij komt het zo dicht in de buurt van een kunstproject als ik ooit bij een eigen kunstproject zal komen.

Op een gegeven moment kreeg/kocht ik mijn eerste telefoon met (film)camera. En lopende van A naar B liep ik daar eens mee te spelen. En zag ik, op het beeldscherm van de telefoon, mijn voeten van A naar B lopen. En dat filmde ik. 5 Minuten lang. En het resultaat sprak me dusdanig aan dat ik dat nog een paar keer gedaan heb. En al die filmpjes (een stuk of 10?) zette ik op het blog dat ik in die tijd had.

Nou ja, lang verhaal kort: op een gegeven moment bloedde dat dood, evenals het betreffende blog. Maar vandaag liep ik op Hoek van Holland, en dacht ik ‘waarom ook niet?’.

(Klik op de foto.)

Ik zal ‘s kijken of ik de oude filmpjes nog terug kan vinden…