14 Jaar
Jarig!
Monthly Archives: December 2012
Jägertee
Genau genommen Jagatee, auf Österreichisch.
Als je terugkomt van de berenjacht, je langlaufski’s in een hoek te drogen hebt gezet, en je oren beginnen te tintelen omdat er langzaam weer gevoel in komt, dan drink je dit.
(Ik weet het: het vriest niet eens. Maar ik moest alvast experimenteren om te zorgen dat het recept zou kloppen tegen de tijd dat de winter echt begint.)
Deze drank ligt een beetje in de lijn van vin chaud en Glühwein. Ook voor dit recept is weer niet 1 standaardrecept te vinden; het leukste recept dat ik tegenkwam was deze: Großmutters Jagatee. De waarschuwing die onder dat recept staat, zal ik hier voor de zekerheid even herhalen:
Ungeübte seien vor der gewaltigen Kraft dieses Getränkes gewarnt.
Dat je ‘t weet…
Goed, mijn variant nu.
Nodig:
- 3 éénkops-zakjes earl grey thee
- een stokje kaneel
- 3 à 4 stukken steranijs
- een kruidnagel
- sap van 1 sinaasappel
- sap van een halve citroen
- een kwart liter rode wijn
- Stroh rum (80%)
- vruchtenjenever (ik heb gekozen voor bessen)
- suiker
Breng in een pan driekwart liter water aan de kook met kaneel, anijs en kruidnagel; hang dan de theezakjes erin, en laat dit een minuut of 5 zachtjes koken met de deksel op de pan. Giet vervolgens de thee door een zeef over in een andere pan, en voeg wijn, citroensap, sinaasappelsap, een flinke scheut rum en een scheut vruchtenjenever toe. Verwarm dit, maar laat het niet meer koken. Breng op smaak met suiker.
Serveer in een (voorverwarmde) dikwandige beker.
Tip:
Een stuk (zelf gebakken en nog warm) gevuld speculaas erbij.
Smakelijk!
In een psychiatrische kliniek…
Nou, het is zover; sommigen hadden het al voorspeld: uiteindelijk ben ik in een psychiatrische kliniek beland…
Gelukkig wel als vrijwilliger, en niet als patient. 🙂
Vanaf januari ga ik als vrijwilliger koken met de patienten van een afdeling van het Circuit Langerdurend Behandelen van Rivierduinen, GGZ Haagstreek in Leidschendam; hier zitten mensen voor langere tijd, met aandoeningen als schizofrenie, autisme en manisch depressiviteit. Voorlopig gaat het om 1 avond per week, en om 1 afdeling van 9 mensen; later kijken we of we dat gaan uitbreiden.
De bedoeling is dan dat de patienten mij, binnen hun mogelijkheden, gaan helpen met boodschappen doen, voorbereiden en koken. Enerzijds is het goed voor de patienten als er af en toe iets meer gebeurt in de ‘huiskamer’ dan alleen de dagelijkse sleur, anderzijds is het goed voor hun gevoel voor eigenwaarde als ze ook eens mensen zien die niet komen omdat ze daarvoor betaald worden, maar omdat ze dat willen. En daarbij schijnt het ook nog goedkoper te zijn om zelf te koken dan kant-en-klaar-maaltijden te laten bezorgen. En het is natuurlijk ook gewoon veel lekkerder, zeker als ik me ermee bemoei. 😉
Leuk.
Ik kijk er nog meer naar uit dan ik had verwacht… 😎