Category Archives: Hobo food

Hobo-gado

Als je op zoek bent naar een mooi authentiek gado-gado recept, zoek dan alsjeblieft verder. Dit recept staat in de rubriek Hobo food, en dat betekent snel, goedkoop, makkelijk, en meestal niet helemaal volgens bestaande tradities.

De enige overeenkomst tussen dit recept en gado-gado is eigenlijk dat ze allebei groenten en pindasaus bevatten. Verder treed ik alles met voeten.

Nodig:

  • een blik sperziebonen (goed uit laten lekken)
  • eventueel een blikje taugé (goed uit laten lekken)
  • kipfilet, in kleine stukjes
  • pindakaas
  • ketjap
  • sambal
  • melk
  • knoflook

Bak de kip met wat knoflook in een wok (of een hapjespan, ofzo) met een beetje olie. Schep, wanneer de kip gaar is, de groente erbij.

Schep een paar lepels pindakaas in een steelpan op half vuur, en schenk er wat melk bij. Begin met een beetje melk, en voeg steeds scheutje toe totdat je de gewenste sausdikte hebt; de saus mag wat dun zijn, zodat hij makkelijk mengt met de groenten. Voeg naar smaak ketjap, sambal en knoflook toe.
(Pindasaus uit een potje kan natuurlijk ook, maar dat hebben we hier in Frankrijk niet. En zelf maken is natuurlijk altijd leuker en lekkerder.)

Als de groenten en de saus allebei warm zijn, kan de saus bij de groenten; let een beetje op de verhoudingen: het moet geen soep worden. Laat het geheel nog even samen pruttelen.

Serveer met rijst en kroepoek.

Tip:
Normaal gesproken is gado-gado zonder vlees, maar omdat ik het nu maak als hoofdgerecht, en niet als 1 van de 134 bijgerechten van een rijsttafel, heb ik er wat kip doorheen gedaan. Het kan dus ook prima zonder vlees, of met klein gesneden plakjes kipfilet (beleg). Doe in dat laatste geval het vlees wel na de groente in de pan, in plaats van ervoor.

Tip:
In plaats van, of als aanvulling op de ketjap en de sambal kun je ook chilisaus gebruiken.

Smakelijk!

Rata à l’hobo

Ratatouille. Maar dan in de rubriek Hobo food, dus het moet goedkoop, snel, en met weinig gereedschap en gedoe. In het kort betekent dat dat we:

  • de aubergine achterwege laten, want die is te duur
  • het bouquet garni vervangen door Provençaalse kruiden, want dat is minder gedoe
  • gas uitsparen door het spul niet 3 kwartier te laten pruttelen om de tomaten tot saus te koken

Daar gaan we.

Nodig, voor 1 persoon:

  • een kleine courgette
  • een halve rode paprika
  • een halve groene paprika
  • een kleine ui (of een halve grote, natuurlijk)
  • een blikje tomatenpuree (zo’n kleintje)
  • Provençaalse kruiden
  • knoflook
  • zout
  • peper
  • olijfolie

Uiteraard kun je, in plaats van 2 kleuren paprika te nemen, ook gewoon voor 1 kleur kiezen. Maar ik wilde zo dicht mogelijk bij het oorspronkelijke recept blijven, en morgen verzin ik wel iets voor de andere 2 helften.

Je hebt voor dit gerecht een wok, koekenpan of sauspan met deksel nodig.

Was de courgette en de paprika, en snijd ze in blokjes. Snipper de ui.

Verwarm wat olie in de pan (niet te zuinig!), en bak hierin de groenten even aan op hoog vuur, onder constant omscheppen. Als de courgette en de ui een beetje glazig van kleur worden, schep je er naar smaak Provençaalse kruiden door (niet te zuinig!), doe je de deksel op de pan, en zet je het vuur laag. Schep af en toe om.

Als de groenten bijna gaar zijn — minuut of 10; beetje afhankelijk van de hoeveelheid en de grootte van de blokjes — schep je er de tomatenpuree doorheen, en voeg je knoflook (niet te zuinig!), peper en zout naar smaak toe. Als de prut in de pan erg droog is, kun je eventueel een klein beetje water (zuinig!) toevoegen.
Deksel terug op de pan, en samen nog even een paar minuten doorwarmen.

In de Provence, waar dit gerecht vandaan komt, eten ze ratatouille graag met gegrild vlees (barbecue!). Maar het gaat ook prima, zoals voor mij vanavond, met zilvervliesrijst; omdat vlees nou eenmaal niet iedere dag in het budget past.

Smakelijk!

Pasta Castet-Arrouy

Hè, eindelijk weer eens een receptje in de rubriek Hobo food

De setting: je komt half februari als Compostela-pelgrim aan in de gîte communal van Castet-Arrouy, en daar liggen nog wat dingetjes in de kast van afgelopen seizoen.

Nodig:

  • 1 zakje instant tomatensoep
  • 125 gram macaroni
  • 1 blikje sardientjes in tomatensaus
  • provençaalse kruiden

Het zakje soep is niet zo’n klein zakje troep als je op veel kantoren naast de koffieautomaat schijnt te kunnen vinden, maar een groter zakje troep, zoals je ze bij de supermarkt koopt. Maar met 2 of 3 van die kleintjes kom je ook vast een heel eind.
Eigenlijk gebruik je geen 125 gram macaroni, maar ongeveer de helft van een doosje van 250 gram (de andere helft bewaar je voor later).

Doe warm water in een pan; een beetje meer dan je zou gebruiken als het alleen om soep ging. Roer het soeppoeder erdoor en zet de pan op het vuur.
Roer de macaroni erdoor, en blijf roeren, terwijl je de soep zachtjes kookt tot de macaroni al dente is.
Schep het blikje vis erdoor, en warm het spul nog even door.
Haal de pan van het vuur (het vuur mag uit), en roer naar smaak kruiden door de pasta.

Smakelijk!

Tortilla Lorraine

Een soort kruising tussen Spaanse tortilla (aardappel, ui en ei) en quiche lorraine (spek en kaas). Erg lekker en erg voedzaam.

Nodig:

  • 1 grote aardappel (of 2 kleinere, natuurlijk), geschild of gewassen, en in kleine blokjes
  • een halve ui, gesnipperd of in halve ringen
  • een half pakje spekblokjes
  • 4 of 5 eieren (afhankelijk van de grootte)
  • geraspte kaas
  • zout
  • peper
  • knoflookpoeder of -vlokken

Verwarm wat (olijf)olie in een kleine koekenpan met een hoge rand, en bak daarin de spek kort aan. Voeg de ui toe, en bak ze samen nog even kort. Schep de aardappelblokjes erbij. Laat dit alles zachtjes bakken; regelmatig omscheppen.

Kluts de eieren met peper, zout en knoflook; schep er vervolgens de kaas doorheen.

Als de aardappelblokjes gaar zijn, draai je het vuur zo laag mogelijk. Giet er dan het eimengsel overheen, en schep het spul door elkaar, zodat het ei zich goed verdeelt. Leg een deksel op de pan.

Wanneer het ei helemaal gestold is, laat je de koek uit de pan op een bord (of op de deksel) glijden. Leg dan de koekenpan omgekeerd op het bord, en draai het spul in 1 beweging om, zodat de omelet omgekeerd in de pan ligt. Zet de pan nog even terug op het lage vuur, zodat ook de andere kant een korstje krijgt.

Dit gerecht combineert verrassend goed met goedkope tafelwijn.

Mocht je het niet allemaal in 1 keer op kunnen (en die kans is zeker aanwezig): tortilla is koud ook lekker.

Let op:
Dit recept heeft tijd nodig: aardappels van rauw naar gaar bakken zonder de buitenkant te verbranden kost tijd, en eieren laten stollen op laag vuur ook.

Smakelijk!

Hobo pizza

Halverwege de avond, en je schenkt nog maar eens een wijntje in; eigenlijk zou je daar ook wel wat te snacken bij lusten…
De voorraadkast zet een sip gezicht op als hij je zijn schamele inhoud toont: een stuk brood, een bodempje tomatenketchup, wat geraspte kaas en een restje olie. “Yes!“, denk je, “Pizza!“.

Verwarm een beetje olie in de koekenpan. Snijd zoveel boterhammen als je naast elkaar in de pan kunt leggen. Bak de boterhammen op halfhoog vuur aan beide kanten een beetje aan, maar niet tot ze zwart zijn. Draai het vuur laag. Besmeer de boterhammen met wat ketchup, en bestrooi ze met geraspte kaas. Leg een deksel op de pan.
De pizzabroodjes zijn klaar als de kaas gesmolten is.

Vooral lekker met olijfbrood.

Als je ergens een dode muis kunt vinden, of ander — meer traditioneel — pizzabeleg, is dat natuurlijk alleen maar mooi meegenomen.

Smakelijk!

P.s.:
Een paar jaar geleden schreef ik al een stukje over barbecue-pizza.

Geen cassoulet

Bijna op de kop af een jaar geleden (maar voor mijn gevoel een heel mensenleven geleden) maakte ik cassoulet op het kooksetje dat ik mee zou nemen op mijn pelgrimage. Ik schreef toen dat ik hoopte in het zuiden van Frankrijk een keer de echte te proeven.

Momenteel zit ik relatief dicht bij de cassoulet-streek (hemelsbreed zo’n 150-200 km van Castelnaudary, waar volgens de legende de cassoulet ontstaan is), maar er is geen restaurant-budget. En ook toen ik hier langs kwam pelgrimeren, zat een restaurant er niet in. Het dichtste dat ik bij cassoulet kom, zijn dus de blikken kant-en-klaar waarvan er hier altijd wel een paar op de plank staan. En die zijn niet geweldig.
Maar met een beetje fantasie kun je daar best nog iets acceptabels van maken.

Nodig:

  • een blik cassoulet
  • ½-1 pakje spekblokjes (lardons fumés)
  • 2-3 ongeschilde, gewassen aardappels (de hoeveelheid is uiteraard erg afhankelijk van de grootte van de aardappels, en het aantal zwervers met wie je de maaltijd moet delen)
  • een halve ui (een hele mag ook)
  • een groentebouillonblokje
  • vers gemalen zwarte peper
  • eventueel wat geraspte kaas

Zet een koekenpannetje op halfhoog vuur (of moet dat zijn ‘halflaag’?), en schep de spek erin. Snijd de aardappels in blokjes, en schep die erbij. Snipper de ui en schep die er ook bij. Verkruimel het bouillonblokje boven de pan, en voeg naar smaak peper toe. Draai het vuur laag, leg een deksel op de pan, en schep het spul af en toe om tot de aardappelblokjes gaar zijn.

Leeg het blik cassoulet in een pan. Als je de beschikking hebt over een tweede pit of een gaskachel, kun je de cassoulet alvast zachtjes op temperatuur laten komen.

Als de aardappelblokjes gaar zijn, schep je de inhoud van de koekenpan bij de cassoulet. Laat het geheel nog minstens een kwartier heel zachtjes pruttelen.
Eventueel kun je er een paar minuten voor je het serveert nog wat geraspte kaas doorheen scheppen.

Smakelijk!

Hobo food

Ik heb de categorie ‘Pelgrimsmaaltijden’ hernoemd naar ‘Hobo food’. Het voedsel van pelgrims en hobo’s komt wat mij betreft wel aardig overeen, maar omdat mijn pelgrimage voorbij is, en het plaatsen van recepten er tijdens het pelgrimeren niet echt van kwam, vind ik de nieuwe naam de lading beter dekken.

Wie zich afvraagt wat een hobo is, verwijs ik naar mijn andere site. Ook vind je daar wat links naar hobo food recepten van anderen.

Patates frites de Bouillac

Goed, strikt genomen ben ik momenteel geen pelgrim; ‘HelpX-er’ zou een passender benaming kunnen zijn. Maar van de andere kant: eens een pelgrim, altijd een pelgrim, en daarbij zou deze snack heel goed binnen budget en overige mogelijkheden van een pelgrim kunnen vallen. En daarom dus in de rubriek Pelgrimsmaaltijden.

Klaargemaakt op een echt fornuis, maar in pannetjes die niets onder doen voor een camping-kooksetje. Meestal eet ik geen avondmaaltijd, maar soms snack ik dit dan nog even in de loop van de avond.

Maak een klein beetje bouillon van een half groentebouillonblokje, wat zout en een beetje peper. Verwarm wat olie in een koekepannetje, en mik daarin 2 in stukjes gesneden, gewassen, ongeschilde aardappels (meer past er niet in het pannetje). Giet de bouillon erbij, en laat dit op laag vuur met een deksel op de pan pruttelen tot de aardappelblokjes bijna gaar zijn. Draai dan het vuur halfhoog, haal de deksel van de pan, laat het water uit de bouillon verdampen, en roerbak tot de aardappelblokjes een korstje hebben.

Serveer met een flinke klodder mayonaise (en 1 of meer glazen tafelwijn).

Smakelijk!

Omelet Épernay

Een receptje dat ik nog in mijn telefoon vond. Dit is waarschijnlijk ook direct het laatste recept in de categorie Pelgrimsmaaltijden, want ik heb mijn kooksetje naar huis gestuurd; op die manier maak ik wat ruimte en gewicht vrij in mijn rugzak voor andere zaken.

Wederom: het enige dat ‘Épernay’ is aan dit recept, is dat ik het daar gemaakt heb.

Nodig:

  • ½ chorizo
  • ⅓ pakje gestoomde aardappelblokjes
  • ½ blikje macédoine de légumes
  • 4 eieren
  • geraspte kaas (Emmentaal/Mozarella/Gouda; huismerk Carrefour)

Snijd de chorizo in blokjes. Bak de blokjes in het koekenpannetje. Schep de chorizo in het grote pannetje, maar laat zo veel mogelijk vet achter in het koekenpannetje.

Bak de aardappelblokjes in het achtergebleven vet. Schep de aardappel en het vet bij de chorizo in het pannetje.

Roerbak de groente kort en met zo min mogelijk vocht in het koekenpannetje. Schep de groente bij de worst en de aardappel.

Roerbak de eieren tot deze voor de helft gestold zijn. Schep het ei bij de rest van het eten.

Zet het vuur half hoog, en warm alles onder voortdurend roeren door tot het ei volledig gestold is.

Als dat geen energiebom is…

Smakelijk!

En de volgende dag maak je de ‘Aardappelschotel Épernay’, wat op het zelfde neerkomt, maar dan met ⅔ pakje aardappelblokjes en 2 eieren.

Grimbergse pasta

Het enige dat Grimbergs is aan deze pasta, is dat ik ‘m in Grimbergen gemaakt heb. Ik had het ook gewoon pelgrimspasta kunnen noemen, maar dan staan er hier straks misschien 20 recepten die allemaal pelgrimspasta heten, dus dat leek me geen handig idee.

Nodig:

  • een kwart pak macaroni
  • een pakje salami (plakjes)
  • 2 flinke tomaten
  • 1 groene paprika
  • een klein potje/blikje worteltjes
  • rode wijn (de goedkoopste die je kunt vinden)
  • zout
  • peper
  • knoflook

Snijd de tomaat, paprika en salami klein.

Kook de macaroni met wat zout. Giet af als hij al dente is. Hij hoeft niet helemaal droog; hij staat nog wel even. Schep af en toe om tot je gaat eten.

Bak de salami aan in het koekenpannetje; olie of boter is niet nodig.

Schep de salami (en zoveel mogelijk van het vrijgekomen vet), tomaat, paprika en worteltjes in het grote pannetje, en zet dit op half vuur. Giet er een flinke scheut wijn bij, en breng op smaak met knoflook en peper. Leg het koekenpannetje er ondersteboven op als deksel, en laat een half uurtje à 3 kwartier pruttelen terwijl je de wijn voorproeft. Laat de groenten liefst helemaal kapot pruttelen, dat maakt de saus lekker dik. Regelmatig omscheppen.

Trek de tweede fles wijn open, schep de macaroni en de saus bij elkaar in een bak, en spork het spul naar binnen terwijl je het wegspoelt met wijn.

(Die tweede fles wijn was ik vergeten, maar die bleek toch redelijk cruciaal.)

Smakelijk!