Category Archives: Aan de kook

Geen cassoulet

Bijna op de kop af een jaar geleden (maar voor mijn gevoel een heel mensenleven geleden) maakte ik cassoulet op het kooksetje dat ik mee zou nemen op mijn pelgrimage. Ik schreef toen dat ik hoopte in het zuiden van Frankrijk een keer de echte te proeven.

Momenteel zit ik relatief dicht bij de cassoulet-streek (hemelsbreed zo’n 150-200 km van Castelnaudary, waar volgens de legende de cassoulet ontstaan is), maar er is geen restaurant-budget. En ook toen ik hier langs kwam pelgrimeren, zat een restaurant er niet in. Het dichtste dat ik bij cassoulet kom, zijn dus de blikken kant-en-klaar waarvan er hier altijd wel een paar op de plank staan. En die zijn niet geweldig.
Maar met een beetje fantasie kun je daar best nog iets acceptabels van maken.

Nodig:

  • een blik cassoulet
  • ½-1 pakje spekblokjes (lardons fumés)
  • 2-3 ongeschilde, gewassen aardappels (de hoeveelheid is uiteraard erg afhankelijk van de grootte van de aardappels, en het aantal zwervers met wie je de maaltijd moet delen)
  • een halve ui (een hele mag ook)
  • een groentebouillonblokje
  • vers gemalen zwarte peper
  • eventueel wat geraspte kaas

Zet een koekenpannetje op halfhoog vuur (of moet dat zijn ‘halflaag’?), en schep de spek erin. Snijd de aardappels in blokjes, en schep die erbij. Snipper de ui en schep die er ook bij. Verkruimel het bouillonblokje boven de pan, en voeg naar smaak peper toe. Draai het vuur laag, leg een deksel op de pan, en schep het spul af en toe om tot de aardappelblokjes gaar zijn.

Leeg het blik cassoulet in een pan. Als je de beschikking hebt over een tweede pit of een gaskachel, kun je de cassoulet alvast zachtjes op temperatuur laten komen.

Als de aardappelblokjes gaar zijn, schep je de inhoud van de koekenpan bij de cassoulet. Laat het geheel nog minstens een kwartier heel zachtjes pruttelen.
Eventueel kun je er een paar minuten voor je het serveert nog wat geraspte kaas doorheen scheppen.

Smakelijk!

Hobo food

Ik heb de categorie ‘Pelgrimsmaaltijden’ hernoemd naar ‘Hobo food’. Het voedsel van pelgrims en hobo’s komt wat mij betreft wel aardig overeen, maar omdat mijn pelgrimage voorbij is, en het plaatsen van recepten er tijdens het pelgrimeren niet echt van kwam, vind ik de nieuwe naam de lading beter dekken.

Wie zich afvraagt wat een hobo is, verwijs ik naar mijn andere site. Ook vind je daar wat links naar hobo food recepten van anderen.

Patates frites de Bouillac

Goed, strikt genomen ben ik momenteel geen pelgrim; ‘HelpX-er’ zou een passender benaming kunnen zijn. Maar van de andere kant: eens een pelgrim, altijd een pelgrim, en daarbij zou deze snack heel goed binnen budget en overige mogelijkheden van een pelgrim kunnen vallen. En daarom dus in de rubriek Pelgrimsmaaltijden.

Klaargemaakt op een echt fornuis, maar in pannetjes die niets onder doen voor een camping-kooksetje. Meestal eet ik geen avondmaaltijd, maar soms snack ik dit dan nog even in de loop van de avond.

Maak een klein beetje bouillon van een half groentebouillonblokje, wat zout en een beetje peper. Verwarm wat olie in een koekepannetje, en mik daarin 2 in stukjes gesneden, gewassen, ongeschilde aardappels (meer past er niet in het pannetje). Giet de bouillon erbij, en laat dit op laag vuur met een deksel op de pan pruttelen tot de aardappelblokjes bijna gaar zijn. Draai dan het vuur halfhoog, haal de deksel van de pan, laat het water uit de bouillon verdampen, en roerbak tot de aardappelblokjes een korstje hebben.

Serveer met een flinke klodder mayonaise (en 1 of meer glazen tafelwijn).

Smakelijk!

Omelet Épernay

Een receptje dat ik nog in mijn telefoon vond. Dit is waarschijnlijk ook direct het laatste recept in de categorie Pelgrimsmaaltijden, want ik heb mijn kooksetje naar huis gestuurd; op die manier maak ik wat ruimte en gewicht vrij in mijn rugzak voor andere zaken.

Wederom: het enige dat ‘Épernay’ is aan dit recept, is dat ik het daar gemaakt heb.

Nodig:

  • ½ chorizo
  • ⅓ pakje gestoomde aardappelblokjes
  • ½ blikje macédoine de légumes
  • 4 eieren
  • geraspte kaas (Emmentaal/Mozarella/Gouda; huismerk Carrefour)

Snijd de chorizo in blokjes. Bak de blokjes in het koekenpannetje. Schep de chorizo in het grote pannetje, maar laat zo veel mogelijk vet achter in het koekenpannetje.

Bak de aardappelblokjes in het achtergebleven vet. Schep de aardappel en het vet bij de chorizo in het pannetje.

Roerbak de groente kort en met zo min mogelijk vocht in het koekenpannetje. Schep de groente bij de worst en de aardappel.

Roerbak de eieren tot deze voor de helft gestold zijn. Schep het ei bij de rest van het eten.

Zet het vuur half hoog, en warm alles onder voortdurend roeren door tot het ei volledig gestold is.

Als dat geen energiebom is…

Smakelijk!

En de volgende dag maak je de ‘Aardappelschotel Épernay’, wat op het zelfde neerkomt, maar dan met ⅔ pakje aardappelblokjes en 2 eieren.

Grimbergse pasta

Het enige dat Grimbergs is aan deze pasta, is dat ik ‘m in Grimbergen gemaakt heb. Ik had het ook gewoon pelgrimspasta kunnen noemen, maar dan staan er hier straks misschien 20 recepten die allemaal pelgrimspasta heten, dus dat leek me geen handig idee.

Nodig:

  • een kwart pak macaroni
  • een pakje salami (plakjes)
  • 2 flinke tomaten
  • 1 groene paprika
  • een klein potje/blikje worteltjes
  • rode wijn (de goedkoopste die je kunt vinden)
  • zout
  • peper
  • knoflook

Snijd de tomaat, paprika en salami klein.

Kook de macaroni met wat zout. Giet af als hij al dente is. Hij hoeft niet helemaal droog; hij staat nog wel even. Schep af en toe om tot je gaat eten.

Bak de salami aan in het koekenpannetje; olie of boter is niet nodig.

Schep de salami (en zoveel mogelijk van het vrijgekomen vet), tomaat, paprika en worteltjes in het grote pannetje, en zet dit op half vuur. Giet er een flinke scheut wijn bij, en breng op smaak met knoflook en peper. Leg het koekenpannetje er ondersteboven op als deksel, en laat een half uurtje à 3 kwartier pruttelen terwijl je de wijn voorproeft. Laat de groenten liefst helemaal kapot pruttelen, dat maakt de saus lekker dik. Regelmatig omscheppen.

Trek de tweede fles wijn open, schep de macaroni en de saus bij elkaar in een bak, en spork het spul naar binnen terwijl je het wegspoelt met wijn.

(Die tweede fles wijn was ik vergeten, maar die bleek toch redelijk cruciaal.)

Smakelijk!

Cassoulet

cassouletM’n eerste pelgrimsmaaltijd.
Ik ben nog niet vertrokken, maar het leek me een goed idee om de brander en de pannen voor vertrek een keer thuis te proberen.

Dit is mijn pelgrimsvariant op cassoulet; als ik over bijna een half jaar het zuiden van Frankrijk heb bereikt, hoop ik de ‘echte’ een keer te kunnen proeven.

Nodig:

  • 1 kipfilet
  • een paar plakjes salami
  • een paar plakjes ham
  • een potje witte bonen in tomatensaus
  • een potje worteltjes (of 1 of 2 verse)
  • knoflook (lekker veel)
  • ui (poeder of vers)
  • tijm
  • zout
  • peper

Snijd de kipfilet, salami, ham, wortels en eventueel de ui in kleine stukjes. Hak of pers de knoflook.

Verwarm wat olie of boter in het koekenpannetje, en schroei daarin de kip aan alle kanten dicht. Voeg dan de salami en de ham toe, en breng op smaak met zout, peper, knoflook, ui en tijm. Laat lekker even samen pruttelen op hoog vuur.

Haal het koekenpannetje van het vuur, en dim het vuur naar halfhoog. Doe de bonen en de worteltjes in het grote pannetje, en zet die op de brander. Schep als de bonen warm zijn het vlees erdoor, leg het koekenpannetje er als deksel op, en laat het geheel een tijdje lekker samen pruttelen. Regelmatig omscheppen, anders brandt het aan.

Serveer met stokbrood en rode wijn.

Smakelijk!

Pelgrimsmaaltijden

kooksetIk heb een nieuwe categorie aan dit blog toegevoegd: Pelgrimsmaaltijden; een subcategorie van Aan de kook.

In 2014 loop ik van Wateringen in Nederland naar Santiago de Compostela in Spanje. Onderweg kook ik op mijn outdoor-kooksetje. Ik ga proberen onderweg af en toe de dingen die ik kook op deze site te plaatsen, zoals ik al langer doe met recepten. Deze recepten komen in een aparte categorie, omdat aan pelgrimsmaaltijden nou eenmaal andere eisen worden gesteld dan aan maaltijden die je thuis in de keuken klaarmaakt:

  • Hulpmiddelen.
    Ik heb veel minder gereedschap tot m’n beschikking dan thuis. En dan denk ik niet alleen aan keukengerei, maar ook aan zaken als een oven en een vaatwasser. En de spiritusbrander heeft maar 1 pit.
  • Gewicht.
    Wat ik niet op maak, moet ik de volgende dag in m’n rugzak meedragen, dus het is het meest efficiënt om ingrediënten te kopen vlak voor ik ga koken, en ze helemaal op te maken. En als ik bijvoorbeeld moet kiezen tussen een stuk ham en plakken, neem ik plakken, want die kunnen de volgende ochtend op brood.
  • Tijd.
    De spiritusbrander brandt maar een bepaalde tijd, en om ‘m bij te vullen moet ik ‘m laten afkoelen. Het is dus het handigst om niet langer over het koken te doen dan 1 volle spiritusbrander aan kan.
  • Budget.
    Ik heb een minimaal budget, dus alles dat ik kan besparen is mooi meegenomen.

Recepten in deze categorie zijn voor 1 persoon. Tenzij anders vermeld, natuurlijk.
Bij alle recepten ga ik uit van het kooksetje dat ik zelf gebruik.

Update 2015-02-28:
Rubriek hernoemd.

Orilia

Marokko heeft râs al hânout. In China gebruiken ze vijfkruidenpoeder. Rond New Orleans is het cajun seasoning. Japanners gebruiken shichimi tōgarashi. Garam masala lusten ze in India graag. De Franse keuken kent provençaalse kruiden. En zo hebben heel veel keukens hun eigen kruidenmix.

En dus kon ik niet achterblijven. Mijn kruidenmix heb ik Orilia gedoopt. Ik heb er een aantal maanden in het diepste geheim aan gewerkt.

Het is een mix geworden van (uiteraard) kruiden die ik zelf graag en bijna dagelijks gebruik. De mix kan vrijwel overal bij gebruikt worden: zowel kip als varkensvlees, witvis en zelfs gebakken aardappelen en dressings worden er lekkerder van; geschikt voor bakken en grillen, maar je kunt het ook na bereiding toevoegen. Deze kruidenmix combineert vooral goed met olijfolie en maïskiemolie, maar maakt ook geen ruzie met andere olieën.

Let op: deze kruidenmix bevat geen zout. Dit omdat de een veel zout wil en de ander minder, maar ook omdat soms grof zout lekkerder is (gebakken aardappels) en andere keren fijn zout beter past (vis).

Nodig (‘x’ staat voor ‘deel’ of ‘delen’, bijvoorbeeld ‘theelepels’):

  • 7 x knoflookpoeder of -vlokken
  • 5 x basilicum
  • 5 x rozemarijn
  • 5 x tijm
  • 4 x 4-seizoenenpeper
  • 4 x oregano
  • 4 x paprikapoeder (mild)
  • 3 x komijn
  • 2 x cayennepeper
  • 2 x uipoeder of -vlokken
  • 1x gemalen steranijs

Gebruik de gedroogde variant waar je die keuze hebt, in verband met de houdbaarheid, en met makkelijk mengen en strooien.

Gooi alles in een blender/hakker/keukenmachine, en hak een paar minuten op vol vermogen tot het een fijn poeder is. Berg op in een luchtdichte pot; berg je het voor langere tijd op, laat de pot dan ook lichtdicht zijn. Voor op tafel doe je een beetje in een leeg kruiden-, olijven- of pesto-potje dat je bewaard en gewassen hebt (of ben ik de enige die al die glazen potjes hergebruikt?).

Tip (nog niet geprobeerd, maar klinkt leuk):
Alles zonder te hakken of malen bij elkaar in een pepermolen, liefst een doorzichtige, en even goed schudden. Je hebt iets minder controle over de verhoudingen, maar het staat wel gezellig op tafel, bijvoorbeeld bij het gourmetten.
Ik denk alleen niet dat je de molen later nog voor iets anders zult kunnen gebruiken…

Tips voor gebruik:

  • kipfilet kruiden met Orilia en een beetje zout, en dan in de grillpan
  • Orilia mengen met paneermeel en een beetje Parmezaanse kaas, pangasiusfilet eerst door ei halen en dan door Orilia-mengsel, en dan bakken
  • runderlappen aan beide kanten dichtschroeien, Orilia en rode wijn erbij, en sudderen
  • krieltjes, spekblokjes en Orilia in een hapjespan bakken
  • patat bakken, Orilia erover
  • aardappels bakken in een beetje roomboter en olijfolie, laten uitlekken op een stukje keukenpapier, kruiden met een mengsel van Orilia en wat grof zeezout (en nog heel even in de oven, zodat het weer warm is)

Smakelijk!

P.s., voor kruidenfabrikanten:
Recepten op deze site worden gelicenseerd onder de CC-BY-SA licentie. Kort gezegd betekent dat dat je met dit recept mag doen wat je wilt, zolang je de bron (mij) maar vermeldt. Veel plezier ermee.
(Uiteraard stel ik het op prijs als je de naam niet wijzigt.)

Variëren met mie

Eigenlijk is bami natuurlijk niets anders dan een eenpansgerecht van mie, vlees en groenten, met wat kruiden en specerijen.

Dus, nodig:

  • mie
  • vlees
  • groenten
  • zout
  • (zwarte) peper
  • knoflook
  • vijfkruidenpoeder (toko en sommige supermarkten)
  • gembersiroop
  • ketjap
  • olie (arachide-, zonnebloem-, of iets anders)

Verhoudingen, ongeveer: ⅖ mie, ⅖ groente, ⅕ vlees. Maar hier kun je natuurlijk mee variëren al naar gelang smaak en budget.

Je kunt kiezen voor de ‘standaard’-mie van tarwe, maar ook voor eiermie. Eventueel kun je ook spaghetti gebruiken (wordt ook van tarwe gemaakt, maar is iets dikker dan Chinese mie en dunner dan Indonesische mie).
Wat betreft vlees kun je bijvoorbeeld varkenslappen nemen, maar ook kipfilet. Voor wat extra pit kun je spekblokjes toevoegen.
Voor de groente zou ik kiezen voor een pakket oosterse, Chinese of Thaise roerbakgroente, vers of uit de diepvries.

Kook de mie beetgaar, eventueel met een beetje zout of een bouillonblokje. Hevel het dan over in een vergiet, spoel af met koud water, en meng er een beetje olie door. Zet apart.

Bak het vlees gaar in een wok. Als je spek gebruikt, bak dat dan eerst zonder olie, en voeg dan pas olie en de rest van het vlees toe.

Voeg knoflook naar smaak toe, en laat dit een minuutje meebakken. Strooi vervolgens vijfkruidenpoeder over het vlees (grofweg een theelepel per pond vlees), en roerbak kort. Dan een scheut gembersiroop en een flinke scheut ketjap en even roeren.

Roerbak nu een paar minuten de groente mee. Gebruik je diepvriesgroente, roerbak dan een paar minuten extra.

Schep tot slot de mie erdoor, en warm het hele spul nog even goed door.

Smakelijk!

Italiaanse stoofschotel

Een beetje van mezelf, en een beetje van een aantal andere recepten…

Nodig:

  • kippenbouten, zonder vel
  • olijfolie
  • zout
  • peper
  • bloem
  • rode paprika, schoongemaakt en in stukjes
  • rode ui, schoongemaakt en gesnipperd
  • knoflook, schoongemaakt en geperst of geraspt
  • kippenbouillon, blokjes of poeder
  • saffraan
  • zongedroogde tomaat in olie
  • tomaatblokjes uit blik
  • olijven
  • champignons, schoongemaakt en in plakjes
  • droge witte wijn

Hoeveelheden? Lastig te zeggen, maar het hele spul zonder de kip moet genoeg zijn om de kip koppie-onder te laten pruttelen… 🙂

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Maak bouillon. Gebruik hiervoor 150-200 cc water op 1 blokje of 1 theelepel poeder. Draai het vuur uit als de bouillon kookt, en roer de saffraan erdoor (1 zakje per bouillonblokje). Zet dit opzij.

Meng een paar lepels bloem met wat zout en peper. Haal de kip door de bloem, en bak deze vervolgens in een braadpan in een paar minuten aan beide kanten goudbruin. Haal de kip uit de pan, en leg die opzij.

Bak de ui, paprika en knoflook een paar minuten in dezelfde pan. Voeg dan de tomaat (allebei), de champignons en de olijven toe, en laat dit een paar minuten pruttelen. Giet vervolgens de bouillon en een flinke scheut (of een paar) wijn erbij, en breng het aan de kook.

Leg de kip in een ovenvaste schaal en giet de saus erover. Deksel erop, en een uurtje in de oven.

Lekker met gebakken aardappels en een salade van komkommer, tomaat, rode ui, olijf en mozarella. En een wijntje natuurlijk.

Tip:
Mijn ervaring is dat je het vel het makkelijkst van de kippenbouten krijgt met een slank, scherp mes met een scherpe punt.

Smakelijk!